Pielgrzymka po ziemi świętokrzyskiej

W dniach od 4 do 6 października br. odbyła się parafialna pielgrzymka po ziemi świętokrzyskiej zorganizowana przez Biuro Pielgrzymkowe ORBI z Bielska – Białej .

W piątek 4 października po mszy św. sprawowanej przez Ks. Mariusza, nabożeństwie do NSPJ i błogosławieństwie Ks. Proboszcza wyruszyliśmy w drogę w stronę Kielc.

Pierwszego dnia zwiedziliśmy wzgórze Kadzielnia słynące z najpiękniejszego w Polsce rezerwatu przyrody nieożywionej. Wędrując po wzgórzu podziwialiśmy ze specjalnych tarasów widokowych pasma górskie i przełom rzeki Bobrzy. Każdy z nas był zachwycony tym pięknym miejscem – wodospadem, szmaragdowym jeziorem , zielenią oraz na zboczu wzgórza umieszczonymi kamiennymi tablicami z 10-cioma przykazaniami Bożymi.

Następnie zwiedzaliśmy Karczówkę – wzniesienie w Górach Świętokrzyskich , położone na terenie Kielc, na południowy zachód od centrum miasta. To charakterystyczne w krajobrazie kieleckim wzniesienie jest doskonałym punktem widokowym na Kielce i Góry Świętokrzyskie. Na szczycie Karczówki znajdują się zabudowania kościoła św. Karola Boromeusza i klasztor pobernardyński. Obiektem, który przyciąga uwagę większości zwiedzających ten obiekt jest kaplica św. Barbary, a w niej figura patronki górników wykonana z bryły galeny – rudy ołowiu.

Ostatnim miejscem w tym dniu były Kielce . Zwiedziliśmy Pałac Biskupów Krakowskich (byłą rezydencję biskupów krakowskich). Jest to najlepiej zachowana oryginalna wczesnobarokowa rezydencja pałacowa z 1 połowy XVII wieku w Polsce. Od 1971 r. mieści się w nim Muzeum Narodowe. Stamtąd przeszliśmy do Bazyliki katedralnej Wniebowzięcia NMP – barokowej świątyni, jednej z najcenniejszych zabytków miasta. Następnie spacer po mieście, po najpiękniejszym polskim deptaku tzw. Sienkiewka , czyli ul. Henryka Sienkiewicza – reprezentacyjna ulica Kielc, łącząca w sobie charakter zabytkowy ze współczesnym centrum handlowym.

Drugiego dnia pielgrzymki zwiedziliśmy najstarsze polskie sanktuarium, znajdujące się na Świętym Krzyżu ( Łysej Górze ) otoczone Świętokrzyskim Parkiem Narodowym. Świątynia wzniesiona została pod koniec XVIII wieku, w stylu barokowo-klasycystycznym. Jest murowana z cegły, orientowana, jednonawowa, na planie prostokąta. Klasycystyczne wnętrze kościoła urzeka pięknem, ciepłem i prostotą . Ołtarz główny murowany, składa się z potężnych korynckich kolumn dźwigających belkowanie z napisem: „Uwielbiajmy Trójcę Świętą”. Głównym elementem jest wielki obraz , który przedstawia Trójcę Przenajświętszą. Główną część obrazu zajmują siedzące postacie Boga Ojca i Jezusa Chrystusa, nad którymi unosi się Duch Święty w postaci gołębicy. Oprócz tego imponującego obrazu w kościele znajdują się: obraz św. Józefa na łożu śmierci żegnanego przez Jezusa i Maryję, obraz św. Emeryka w rozmowie z aniołem oraz obraz św. Scholastyki w ostatniej przed jej śmiercią rozmowie z rodzonym bratem Benedyktem. Do bazyliki przylega Kaplica Relikwii Krzyża Świętego powstała w latach 1614-1620. Znajdują się w niej od 1723 roku relikwie drzewa Krzyża Świętego na którym zginął Jezus Chrystus.

Następnie miejscem naszego pielgrzymowania była Święta Katarzyna. Miejscowość leży w centrum Gór Świętokrzyskich, u podnóża najwyższego wzniesienia – Łysicy (612 m). Tam odwiedziliśmy kościół i klasztor bernardynek. Historia klasztoru w Świętej Katarzynie sięga XV wieku, znajdował się tu klasztor pustelniczy należący do zakonu benedyktynów ze Świętego Krzyża. W 1480 roku konsekrowany został gotycki kościół pod wezwaniem Świętej Katarzyny Panny i Męczenniczki, ufundowany przez ówczesnego biskupa krakowskiego W 1534 roku kościół i klasztor zostały strawione przez pożar. Kościół został odbudowany, a w 1633 roku rozbudowany. Bernardyni mieszkali w Świętej Katarzynie do 1815 roku, a następnie przekazali klasztor bernardynkom z Drzewicy. Wejście przez niewielkie krużganki prowadzi do klasztornej rozmównicy i kościoła, w którym znajduje się figura patronki – według tradycji wykonana z drewna cyprysowego i przywieziona z Algieru.

Ostatnim miejscem były Ciekoty – wioska w samym sercu Gór Świętokrzyskich. Zwiedziliśmy miejsce w którym spędził swoje dzieciństwo pisarz Stefan Żeromski. Jego rodzina mieszkała tu od roku 1871 przez kolejnych 12 lat. Niestety dwór, który zamieszkiwali nie ocalał – w 1900 roku całkowicie zniszczył go pożar. Obecny budynek powstał głównie w oparciu o opisy i niewielką ilość zachowanych materiałów graficznych. Oddany został do użytku 23 października 2010 roku.

Ostatni dzień naszego pielgrzymowania spędziliśmy w Sandomierzu, który jest jednym z najpiękniejszych miast w Polsce, malowniczo położonym na nadwiślańskiej skarpie, która stanowi strome zakończenie Gór Świętokrzyskich. Sandomierz jest skarbnicą obiektów o wysokiej klasie artystycznej w zakresie architektury. Odwiedzając Sandomierz mogliśmy podziwiać najstarszy i najcenniejszy Zespół Klasztorny Dominikanów z kościołem św. Jakuba, który zbudowany został na początku XIII wieku, Bazylikę Katedralną z XIV wieku ze wspaniale zachowanymi freskami i polichromią, a także renesansowy Ratusz, uważany za jeden z najpiękniejszych w Polsce oraz Zamek Królewski – dawną siedzibę królów i książąt Polski, Brama Opatowska, zbudowana w XIV – XVI w., jedna z najlepiej zachowanych bram miejskich w Polsce oraz kościół Seminaryjny Św. Michała. Z wysokości 30 metrów można zobaczyć fascynujący widok na miasto i okolice, oraz kościół Seminaryjny Św. Michała.

Przeszliśmy podziemną trasą turystyczną, połączoną zespołem dawnych miejskich piwnic i składów, znajdujących się w Sandomierzu.

W czasie pielgrzymki uczestniczyliśmy w Eucharystii w Sanktuarium Św. Trójcy na Św. Krzyżu i kościele św. Michała w Sandomierzu, oraz nabożeństwach różańcowych .

Dziękujemy Ks. Mariuszowi za opiekę duchową, za odprawiane Msze św., prowadzenie modlitw, troskę o pielgrzymów, rozmowy, dobre słowo i śpiew w czasie podróży.

Wróciliśmy do swoich domów wzmocnieni duchowo, ubogaceni pięknem ziemi świętokrzyskiej, pełni wrażeń z odwiedzanych miejsc, zmęczeni ale bardzo zadowoleni.

Dziękujemy Ks. Proboszczowi, oraz Biuru Pielgrzymkowemu ORBI z Bielska Białej za zorganizowanie pielgrzymki , która dla każdego z nas była odkryciem nowych, pięknych miejsc i wielu przeżyć duchowych.

Małgorzata Kazak – uczestniczka pielgrzymki